เราทำการสัมภาษณ์ผู้บริหารจำนวน 23 คน รวมทั้งประธานผู้อำนวยการ ผู้จัดการทั่วไปอาวุโสจากแผนกต่างๆ จากธุรกิจใหม่ ธุรกิจที่มีอยู่ ธุรกิจก่อสร้าง การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ฝ่ายบริหาร ฝ่ายบัญชีและการเงิน เนื่องจากกลุ่มตัวอย่างสัมภาษณ์มีขนาดที่แน่นอน ดังนั้นเราจึงคาดหวังว่าน่าจะมีช่องว่างในการให้ความสำคัญที่แตกต่างกัน คุณค่าที่ส่งมอบ จุดแข็งและจุดอ่อน ฯลฯ ขึ้นอยู่กับปีที่เข้าทำงานที่บริษัทและขอบเขตการบริหารงานของพวกเขา นอกจากนี้เรายังพบว่ามีช่องว่างระหว่างคนญี่ปุ่นและคนอินโดนีเซีย ซึ่งการที่สมาชิกต้องทำงานด้วยค่านิยมเดียวกันในการดำเนินธุรกิจนั้นเป็นสิ่งสำคัญ ดังนั้นเราจึงตัดสินใจรวมมาตรการเพื่อติดตามเพื่อเติมเต็มช่องว่างที่มีอยู่ในกระบวนการต่อไป

ควบคู่ไปกับการสัมภาษณ์ เราได้ดำเนินการสำรวจเชิงปริมาณกับผู้คนที่อาศัยอยู่ในย่านธุรกิจ เราตรวจสอบสภาพความเป็นอยู่ที่แท้จริงของพวกเขา ความตระหนักรู้ รวมถึงความคิดและความรู้สึกที่มีต่อเกี่ยวกับอาหารและวัฒนธรรมญี่ปุ่นของแต่ละคน แม้ว่าอาหารและวัฒนธรรมญี่ปุ่นจะได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและลึกซึ้งในบางพื้นที่ แต่ก็มีเสียงจากลูกค้ามากมายที่พูดถึงความยากลำบากในการได้รับหรือสัมผัส "ความเป็นญี่ปุ่นที่แท้จริง" ในอินโดนีเซีย จากภูมิหลังนี้ เราพบว่าห้างสรรพสินค้าของเราได้รับการยอมรับในอินโดนีเซียว่าเป็นห้างสรรพสินค้าแห่งเดียวที่จำหน่ายวัตถุดิบและผลิตภัณฑ์จากญี่ปุ่น และมีความคาดหวังสูงต่อห้างสรรพสินค้าแห่งนี้

เราได้เห็นตัวตนในอุดมคติของเราผ่านทางเวิร์กช็อป เราอ่านและเรียบเรียงความคิดเห็นทั้งหมดแล้วสร้างใหม่เป็นพันธกิจ วิสัยทัศน์ และคุณค่า มีหลายวิธีในการสรุปทิศทางและค่านิยมที่บริษัทควรมุ่งหมาย เช่น วัตถุประสงค์และคำแถลงของแบรนด์ แต่สิ่งสำคัญคือต้องชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่เราควรให้คุณค่าในการดำเนินการในแต่ละวัน ดังนั้นเราจึงนำ MVV มาใช้และสร้างภาพโปสเตอร์เพื่อแสดงในสำนักงาน

จากทั้งหมด 345 แนวคิดที่นำเสนอในเวิร์คช็อปถูกจำกัดให้เหลือ 62 แนวคิด มีการสำรวจการยอมรับสำหรับลักษณะของบุคคลที่จำลองขึ้นมา (Persona) จำนวน 5 แบบซึ่งสนใจในประเทศญี่ปุ่น มีคนจำนวนมากมีความคิดเห็นเชิงบวกต่อบริการใหม่ๆ ของญี่ปุ่นที่ไม่มีให้บริการในประเทศอื่นๆ รวมถึงอินโดนีเซียเอง ซึ่งจำนวนไอเดียที่ได้รับการยอมรับ 100% มีถึง 50 แนวคิด